"ΣΤΗ ΠΑΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΑΞΟ"

Εγώ πέρυσι το καλοκαίρι  πήγα στην υπέροχη Νάξο. Η Νάξος είναι ένα νησί με πανέμορφες παραλίες και κρύα πεντακάθαρα νερά. Ένας άλλος ωραίος προορισμός είναι η πανέμορφη Πάρος. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι τα πολύ κρύα νερά της . Θα ξαναπώ ότι δεν είναι δα και λίγο να σκέφτεσαι πώς μέρη που εμείς πηγαίναμε να κολυμπήσουμε, να ψαρέψουμε, να σκαρφαλώσουμε στα μάρμαρα της τεράστιας πόρτας του ναού του Απόλλωνα, είναι προικισμένα με μύθους και ιστορία που τροφοδότησαν με δημιουργικές ιδέες την ποίηση, την δραματουργία, την πεζογραφία, την μουσική, την ζωγραφική, την γλυπτική, παντού στην Ευρώπη, και όχι μόνο. 

Οι ξένοι πού ασχολήθηκαν με την αρχαία Ελλάδα, επιστήμονες, συγγραφείς, καλλιτέχνες ή απλά θερμοί θαυμαστές, ασχολήθηκαν έτσι κι' αλλιώς όντας μακριά από την ιδία την χώρα. Εμείς οι Έλληνες βρισκόμαστε χιλιάδες χρόνια και αδιάλειπτα σ' αυτήν, στο ίδιο φυσικό περιβάλλον, στο ίδιο κλίμα και τις συνεπαγόμενες συνθήκες ζωής που συνετέλεσαν στον πολιτισμό της.

Τα μνημεία που οι ξένοι πρέπει να έρθουν από μακριά για να δουν είναι για πολλούς από εμάς στο δρόμο για την δουλειά, το σπίτι ή ένας κυριακάτικος περίπατος μέχρι εκεί. Κληρονομήσαμε επίσης το προνόμιο να έχουμε συγγενείς, φίλους, συντοπίτες με τα ονόματα Αριάδνη, Φαίδρα, Ιάσων, Αχιλλέας, Πάρις, Ελένη, Μενέλαος, Έλλη, Φρίξος, Καλυψώ, 'Οδυσσέας, Ναυσικά, Ηρακλής, Αθηνά, Άρης, Δήμητρα, Αφροδίτη και τόσο άλλα, και επί πλέον να είναι ονόματα συνηθισμένα. Και κυρίως, μιλάμε την γλώσσα, στην οποία ο Όμηρος εποίησε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια…

Πίστευα και πιστεύω πώς η χώρα μας είναι η πιο όμορφη στον κόσμο. Καμιά άλλη δεν είναι προικισμένη με φύση παρόμoιoυ φυσικoύ κάλλους και ισάξιους πολιτισμικούς θησαυρούς. Αυθεντική επιβεβαίωση, η Νάξος.  Η Νάξος ή Αξιά είναι το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, στο Αιγαίο Πέλαγος. Ο περίπλους της είναι 44 ναυτικά μίλια και η έκτασή της φθάνει τα 428 τ.χλμ.Βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του Αιγαίου, στις ανατολικές Κυκλάδες έχοντας προς Β. τη Μύκονο, Α. τη Δονούσα, ΝΑ. την Αμοργό, προς Ν. την Ίο και Δ. τη Πάρο.

Ο κάτοικος της Νάξου ονομάζεται Νάξιος ή Ναξιώτης, Αξιώτης ή Αξώτης (καιΝαξιώτισσα, Αξιώτισσα ή Αξώτισσα αντίστοιχα). Τα αγόρια γενικά λέγονται κοπέλια, τα κορίτσια κοπελούδια και τα μικρά παιδιά κοπελουδάκια. Μεταξύ τους οι κάτοικοι αποκαλούνται οι μεν της ορεινής Νάξου, (ανατολικής), Ανωμερίτες, και της πεδινής Νάξου (δυτικής) Κατωμερίτες, οι δε της πρωτεύουσας χώρας Νάξου Χωραΐτες. Λέγεται ότι το ωραιότερο χωριό της Νάξου είναι η Απέιρανθος, ένα ορεινό χωριό. Στο δρόμο Χώρας-Αλυκού, θα συναντήσετε την παραλία της Γλυφάδας, κοντά στο χωριό Καστράκι, που μοιάζει ερημική ακόμα και τον Αύγουστο! Εδώ θα βρείτε ξαπλώστρες-ομπρέλες, αλλά και ταβέρνες για να ό,τι χρειαστείτε. Η θέα της παραλίας από τον Όσκελο (λόφο ύψους 300 μέτρων) είναι μοναδική.   ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΡΟ   ΝΑ ΜΕΡΙΚΕΣ: Καταμεσής των Κυκλάδων ακτινοβολεί η Πάρος, ίδια μ’ ένα κατάλευκο και αψεγάδιαστο κομμάτι παριανό μάρμαρο. Και σαν το κομμάτι αυτό, που καταφέρνει και κρύβει ζηλότυπα μέσα του απίστευτες ομορφιές -σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη και την Αφροδίτη της Μήλου- περιμένοντας υπομονετικά το εμπνευσμένο χέρι του χαρισματικού γλύπτη για να το βγάλει στην επιφάνεια, έτσι και η Πάρος περιμένει εσένα, τον ενθουσιώδη επισκέπτη να ψάξει τις γωνιές του και να «φέρει» στο φως τις σπάνιες ομορφιές του.

Δαντελωτές ατέλειωτες παραλίες για όλα τα γούστα, κοσμοπολίτικες νησιώτικες πολιτείες, όπου άλλοτε λυσσομανούσαν οι πειρατές, ορεινοί γραφικοί οικισμοί, αρχαίοι ναοί και ενετικά κάστρα, που μαζί με τις δεκάδες, διάσπαρτες στην επικράτεια της, κατάλευκες παλαιοχριστιανικές και βυζαντινές εκκλησιές μαρτυρούν, την πλέον των 4.000 ετών, ιστορία, που κουβαλάει η Πάρος στα μαρμαρένια σωθικά της. Όλα αυτά μαζί αλλά κι ένα-ένα ξεχωριστά, συνθέτουν την Πάρο, το μαγικό προορισμό επισκεπτών απ’ όλο τον κόσμο.

Και φυσικά δε θα πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε τα δύο «πετράδια» της Πάρου: την Παναγιά την Εκατονταπυλιανή και τα ανόθευτα χαμόγελα των Παριανών, που έχουν αναγάγει την περίφημη κυκλαδίτικη φιλοξενία σε υψηλή τέχνη. 

Παραλία Κολυμπήθρες

Άγρια ομορφιά. Αυτές οι λέξεις μόνο μπορούν να χαρακτηρίσουν τις Κολυμπήθρες. Στα βορειοδυτικά της Πάρου, στη δυτική πλευρά του όρμου της Νάουσας θα συναντήσετε ένα τοπίο, από τα πολλά που θα σας κάνουν να αναρωτηθείτε αν όντως βρίσκεστε σε ένα κλασικό κυκλαδίτικο νησί.

Θα καταλάβετε ότι πλησιάζετε, όταν παρατηρήσετε τους περίεργους σχηματισμούς των βράχων στα υψώματα δεξιά σας. Βράχια χωρίς αιχμές, σχεδόν σφαιρικά, με λείες επιφάνειες λες και τα έχει «τρίψει» με γυαλόχαρτο το χέρι ενός εκκεντρικού καλλιτέχνη.

Προχωρώντας, τις ίδιες αυτές πέτρες θα τις δείτε ενσωματωμένες στις ξερολιθιές, τις μάντρες και τα τοιχία που έχουν χτίσει οι Παριανοί με τον κλασικό κυκλαδίτικο τρόπο: πέτρα στην πέτρα, τόσο αριστοτεχνικά δεμένες που δεν είναι απαραίτητο κανένα συνδετικό υλικό, όπως άμμος ή τσιμέντο.

Τα σμιλεμένα επί χιλιετίες, από την αλμύρα, το νερό και το αέρα, γρανιτένια βράχια προχωρούν μέχρι τη θάλασσα και σχηματίζουν τις διαδοχικές παραλίες στις Κολυμπήθρες της Πάρου.

Γιατί σαφώς και δεν πρόκειται για μία και μόνη παραλία αλλά για πολλές στη σειρά αμμουδιές, έτοιμες να ανταποκριθούν σε όλα τα γούστα και τις ανάγκες σας. Υπάρχει «κολυμπήθρα» που χωράει άνετα δύο, άλλη τρεις ενώ άλλες Κολυμπήθρες, «σπάζοντας» το σχεδόν σεληνιακό τοπίο, φιλοξενούν ομπρέλες και ξαπλώστρες, προσφέροντας εκτός από χάρμα οφθαλμών και όλες τις σύγχρονες ανέσεις.

Πάντως κάθε «κολυμπήθρα», ανεξαρτήτως του μεγέθους της, είναι απομονωμένη από τη διπλανή της. Έχετε ωστόσο πρόσβαση, αν αποφασίσετε να εξερευνήσετε όσες περισσότερες μπορείτε, εκτός από τη θάλασσα, κολυμπώντας, και σκαρφαλώνοντας στα βράχια. Εδώ χρειάζεται λίγο προσοχή για να μη γλιστρήσετε.

Η αμμουδιά στις Κολυμπήθρες είναι σχεδόν μόνιμα βρεγμένη ενώ αν είστε τυχεροί μπορεί τη μέρα που θα αποφασίσετε να τις επισκεφθείτε να χρειαστεί η ξαπλώστρα σας να ακουμπά στο νερό. Η θάλασσα σε κάποια σημεία μάλιστα βρίσκεται μόνιμα μέσα σε εσοχές και κοιλότητες των βράχων δημιουργώντας ιδιότυπα spa, που θα σας εκπλήξουν.

Τα νερά είναι δροσερά και πεντακάθαρα ενώ οι σκιές των βράχων που καθρεφτίζονται στη θάλασσα, τις δίνουν όλες τις αποχρώσεις του μπλε, από το πιο βαθύ έως το ξασπρισμένο γαλάζιο, στα ρηχά της σημεία.

Πάντως σε κάθε περίπτωση οι Κολυμπήθρες στη Πάρο ενδείκνυνται για απομόνωση και ησυχία καθώς τη γαλήνη σας δε θα τη διακόψει ούτε η συνήθης πλέον μουσική από beach bar -που ευδοκιμούν κατά κόρον αλλού- αλλά ούτε και οι φωνές των λοιπών λουομένων, λες και το ίδιο το τοπίο επιβάλλεται και δεν επιτρέπει στους «εισβολείς» να ταράξουν την κατανυκτική του ατμόσφαιρα.